Γκραντί: «Δεν πρέπει να κλειστούμε γιατί θα υποφέρουμε από τον Παναθηναϊκό - Ανυπομονούμε για τη ρεβάνς»

Να παίξει το ποδόσφαιρο που ξέρει και να μην γυρίσει πίσω πρέπει η Λανς και στη ρεβάνς με τον Παναθηναϊκό, όπως σημείωσε χαρακτηριστικά ο Ζονατάν Γκαντί, μνημονεύοντας μάλιστα και ένα παιχνίδι κόντρα στη Φράιμπουργκ.

Παράλληλα, εκπροσωπώντας τους «λανσουά» στην καθιερωμένη συνέντευξη Τύπου, ο Γάλλος κεντρικός αμυντικός σχολίασε και την αμτόσφαιρα στο ΟΑΚΑ.

Αναλυτικά τα όσα ανέφερε:
Για την φόρμα της ομάδας του: «Παρά τα πολλά παιχνίδια, οι νίκες γαλβανίζουν ολόκληρο το σύνολο. Νιώθουμε λιγότερο κουρασμένοι και δεν μπορούμε να περιμένουμε την Πέμπτη για να παίξουμε τη ρεβάνς».

Για την αναμέτρηση με τον Παναθηναϊκό: «Το ματς με την Φράιμπουργκ την περασμένη σεζόν (3-2) είναι ένα τυπικό παράδειγμα για το τι θα συμβεί την Πέμπτη. Είχαμε κάνει το δυσκολότερο κομμάτι στο πρώτο ημίχρονο και ήμασταν μπροστά με 2-0. Γυρίσαμε πολύ πίσω για τα γούστα μου, όντας φοβισμένοι να κρατήσουμε το αποτέλεσμα. Δεν πρέπει να το κάνουμε αυτό απέναντι στον Παναθηναϊκό, διαφορετικά θα υποφέρουμε και θα έχουμε το ρίσκο την πατήσουμε. Στη ρεβάνς θα είναι δύσκολο να παίξουμε απέναντι σε έναν αντίπαλο που θα βγει μπροστά και θα θέλει να ανατρέψει το σκορ».

Για την ατμόσφαιρα στην Αθήνα: «Στο Μπολάρ, οι οπαδοί μας ενισχύουν. Ξέρουμε ότι οι αντίπαλοί μας θα έχουν ώθηση από την αρχή μέχρι το τέλος από τους δικούς τους. Περιμένουμε ένα μεγάλο ματς. Θα πρέπει να είμαστε δυνατοί πνευματικά, συγκεντρωμένοι στους εαυτούς μας και να αγνοήσουμε τι θα συμβαίνει γύρω μας».

Για τον προπονητή του: «Στην διάρκεια των διακοπών, ο Στιλ με κάλεσε και είχαμε μια καλή συζήτηση. Υπήρχε καλή αίσθηση. Ξέραμε τι είχε φέρει ο κόουτς Χάισε και θα ήταν περίπλοκο να βρεθεί αντικαταστάτης. Ο κόουτς Στιλ το κάνει πολύ καλά. Φέρνει φρεσκάδα, καινοτομίες, ενώ διατηρεί όσα ήταν καλά για την ομάδα. Είναι κοντά μας, έχουμε πολύ καλή σχέση. Έχουμε την ίδια ηλικία, αυτό με αλλάζει. Είμαστε στην ίδια σελίδα γενικά, είχαμε κοινές εμπειρίες όταν ήμασταν νέοι. Είναι δύσκολο να του απευθύνομαι τυπικά, αλλά το κάνω από σεβασμό. Είναι ο προπονητής, οπότε πρέπει να τον σεβαστούμε. Έχουμε επίσης παρόμοιο τρόπο σκέψης».